Oorspronkelijk hadden individuele mensen alleen maar rechten vanwege het feit dat ze tot een bepaalde groep behoorden, zoals een familie. Toen, in 539 v.Chr. deed Cyrus de Grote iets volslagen onverwachts nadat hij Babylon had veroverd – hij bevrijdde alle slaven en liet ze naar huis gaan. Verder maakte hij zelfs officieel kenbaar dat mensen het recht hadden hun eigen religie te kiezen. De Cyrus Cilinder, een kleitablet waarin deze teksten zijn vastgelegd, wordt beschouwd als de eerste mensenrechtenverklaring in de geschiedenis.

Het idee dat individuele mensen rechten hebben, verspreidde zich snel naar India, Griekenland en uiteindelijk Rome. De meest belangrijke mijlpalen sinds die tijd zijn onder andere:

1215: De Magna Carta – waarmee nieuwe rechten werden vastgesteld en hiermee moest ook de koning zich aan de wet houden.

1628: Het Verzoekschrift over Recht – hierin werden de rechten en vrijheden van de mens vastgelegd.

1776: De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring – waarin het recht op leven, vrijheid en het nastreven van geluk werd vastgelegd.

1789: De Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger – in Frankrijk, waarin werd vastgelegd dat alle burgers voor de wet gelijk zijn.

1948: De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens – het eerste handvest waarin de dertig rechten zijn vastgesteld die voor alle mensen gelden.

Om een volledigere kijk op de geschiedenis van de mensenrechten te krijgen, moet je gaan naar de United for Human Rights website. >>